Taniec jako forma aktywności fizycznej

Usłyszałam kiedyś w radiu hasło reklamowe promujące pewną audycję o tematyce zdrowotnej, które brzmiało: „przed zawałem najlepiej uciekać na własnych nogach”. Uciekać, czyli ruszać się, a zatem uprawiać sport (bieganie, pływanie, aerobik, jazda na rowerze), ćwiczyć na siłowni, chodzić na spacery, a nawet… zapisać się na lekcje tańca. Dlaczego? Powodów jest kilka.

Podobnie jak sport, taniec to jedna z form aktywności fizycznej, która ćwiczona regularnie i systematycznie, a zwłaszcza dla własnej przyjemności, daje niezwykłe, pozytywne efekty. Przede wszystkim, dzięki temu, że ciało jest w ciągłym ruchu, zwiększa się jego sprawność, dynamika, koordynacja, elastyczność oraz wygląd – sylwetka jest wyprostowana, mięśnie kręgosłupa wzmocnione, a ruchomość stawów większa i bardziej widoczna – kroki są szybsze i bardziej energiczne. Co więcej, taniec to dobry sposób na spalanie zbędnych kalorii, zmniejszenie poziomu stresu, poprawę humoru oraz ogólnego samopoczucia – pozwala zrelaksować się po ciężkim dniu w pracy, wyrzucić z głowy negatywne emocje, a przyjąć endorfiny – hormony szczęścia. A któż z nas nie marzy o tym, aby być szczęśliwym i z uśmiechem witać każdy kolejny poranek, nawet w ten najbardziej ponury jesienny lub zimowy dzień? Choćby z tego względu warto spróbować – a nuż okaże się, że to była najlepsza decyzja w życiu, jaką dotychczas podjęliśmy?

Tańczyć można na wiele sposobów – indywidualnie, w parach lub w grupie. Można wybrać styl dowolny albo jeden z wielu dostępnych w ofercie licznych szkół tanecznych. Do najważniejszych można zaliczyć:

• Body movement (izolacja) – taniec solo; rodzaj intensywnych zajęć wzmacniających, mający na celu nauczyć kursanta specyficznego, salsowego ruchu ciała, czyli ćwiczenia poszczególnych jego części – klatki piersiowej, rąk i bioder. Dzięki temu ruch w tańcu stanie się bardziej świadomy, a organizm bardziej wytrzymały i odporny
• Taniec sportowy – taniec połączony z elementami akrobatyki i gimnastyki.
• Tańce standardowe – walc angielski, walc wiedeński, fokstrot, tango, quicstep.
• Tańce latynoamerykańskie – samba, rumba, cha – cha, pasodoble, jive.
• Taniec nowoczesny – hip hop, breakdance, jazz, disco dance.

Niestety, w naszym społeczeństwie wciąż pokutuje przekonanie, że nie warto w ogóle rozpoczynać przygody z tańcem, ponieważ… jest na to już za późno. Nic bardziej mylnego – jeśli potraktujemy taniec jako czystą przyjemność, dobrą rozrywkę, ciekawy sposób na spędzenie wolnego czasu, to wiek nie jest tutaj absolutną przeszkodą. Aczkolwiek, według starego porzekadła, im szybciej, tym lepiej – na lekcje tańca można np. zapisać dziecko już w wieku przedszkolnym bądź szkolnym, pod warunkiem jednak, że samo będzie tego chciało lub dostrzeżemy w nim talent potencjalnego zawodowego tancerza. Jednakże to tylko sugestia. Wybór należy tylko i wyłącznie do nas.

Przed zawałem najlepiej uciekać na własnych nogach, a taniec może nam w tym tylko pomóc. Odpowiednio dobrany do naszego wieku, możliwości ruchowych bądź zainteresowań może nie tylko odmienić nasze życie na lepsze, ale również pozwoli w większym stopniu zadbać o nasze zdrowie, które w końcu mamy tylko jedno. A i ciało z pewnością będzie nam za to wdzięczne, bo przecież „w zdrowym ciele zdrowy duch”.